Vrnjačka Banja je kraljica banjskog turizma Srbije. Ovaj prelepi grad u Raškom okrugu poznat je po izvorima mineralne vode, koji imaju temperaturu ljudskog tela. Arheološka nalazišta pokazala su da je ova oblast bila naseljena još u praistoriji, te se pretpostavlja da su i praljudi uživali u lekovitim svojstvima banjskih voda. Vrnjačka Banja je bila utočište starih Rimljana, turskih aga i begova i zvaničnika svih imperija koje su u prošlosti harale našom zemljom.
Danas je Vrnjačka Banja postala destinacija koju posećuju ljudi svih starosnih grupa i koja je dostupna svima, a ne samo pripadnicima aristokratije. Pitate se u čemu leži popularnost ovog banjskog odredišta? Svojim posetiocima nudi brojne atrakcije, koje zadovoljavaju i najistančanije ukuse. Bilo da ste u potrazi za odmorom ili načinom da olakšate zdravstvene tegobe, želite da planinarite ili da se zabavite sa decom? Vrnjačka Banja je prava lokacija za vas koja nudi sadržaj po meri svakog putnika namernika.
Pored izvora lekovite mineralne vode, Vrnjačku Banju krase predivne zelene površine, čuveni most ljubavi, spomenici kulture, manastiri koji su zaostavština srednjeg veka. U blizini je i planina Goč i Jerinin Grad Grabovac, koji vam mogu pružiti uživanje u istraživanju prirode i zaostavština srednjeg veka.
Kako se stiže do Vrnjačke Banje?
Vrnjačka Banja se nalazi u centralnoj Srbiji, na 200km južno od Beograda. Postoje tri puta kojima iz pravca Beograda možete stići do Vrnjačke Banje:
- Auto-putem E-75 Beograd-Niš, sa isključenjem kod Batočine (115km), odakle ćete nastaviti regionalnim putem preko Kragujevca i Kraljeva i stići do Vrnjačke Banje (90km).
- Auto-putem E-75 Beograd-Niš, sa isključenjem kod Pojata (169km), odakle ćete nastaviti regionalnim putem E-761 preko Kruševca do Vrnjačke Banje (66km).
- Ako se odlučite za treći put krenite Ibarskom magistralom i regionalnim putem E-763 preko Gornjeg Milanovca, a zatim se uključite na put E-761, preko Kruševca do Vrnjačke Banje.
Izvori mineralne lekovite vode
U Vrnjačkoj Banji postoji čak sedam izvora mineralne vode, čija je temperatura 36.5 stepeni. To su: Jezero, Snežnik, Borjak, Beli izvor, Slatina, Topla voda i Vrnjačko vrelo. Za terapije i kupanje koristi se voda sa četiri izvora (Jezero, Snežnik, Topla voda i Slatina), dok se sa preostala tri voda koristi za piće i flaširanje. Lekovita voda pomaže u lečenju i ublažavanju tegoba izazvanih ginekološkim oboljenjima, oboljenjima organa za varenje, bolestima urinarnih puteva, reumatskih problema, dijabetesa.
Goč
Planina Goč je udaljena svega 15ak km od Vrnjačke Banje. Goč nema visoke planinske vrhove, te nije odredište za planinarenje, ali obiluje predivnim zelenim pašnjacima, poljima borovnica i šumskih jagoda, listopadnim i četinarskim šumama koje su idealne za šetnju i piknike. Na Goču ćete videti veliki broj planinskih izvora bistre vode, planinske rečice i veštačko jezero Slatina, koje je pogodno za kupanje tokom toplih dana.
Na Goču vas očekuju i brojni sportski tereni, staze za šetnju i trčanje, kao i ski staza za uvežbane skijaše i amatere u ovom sportu. Oduševiće vas etno-restorani domaće kuhinje u kojima se poslužuju gastronomski specijaliteti karakteristični za ovaj kraj.
Jerinin Grad – Koznik
Koznik, poznat još i kao Jerinin Grad, nalazi se na planini Goč i nesvakidašnja je atrakcija. O građenju impresivnog zdanja nema pisanih podataka, ali pretpostavlja se da je zadužbina despotice Jerine, supruge despota Đurađa Brankovića. U pitanju je srednjovekovni grad-tvrđava. Utvrđenje je nekada brojalo sedam kula, od kojih je ostalo svega nekoliko, te se može samo pretpostaviti kako je nekada izgledalo. Unutar utvrđenja ostala je sačuvana bogato oslikana mala crkva i četiri bunara sa pijaćom vodom.
Na ostacima ovog drevnog grada od 2008. godine održava se viteška manifestacija „Koznik – Grad vitezova“. Organizatori manifestacije su nastojali da celokupan program ostane veran srednjovekovnom duhu, te se tako poslužuje hrana karakteristična za to doba, sluša se srednjovekovna duhovna muzika, spava se u šatorima i održavaju se viteške borbe.
Hram rođenja presvete Bogorodice
Hram rođenja presvete Bogorodice podignut je davne 1834. godine, za vreme vladavine Miloša Obrenovića, od strane protojereja Hadži Jeftimija Popovića. Ovo je prvi vrnjački hram i najstarija građevina u Vrnjačkoj Banji, koja je neoštećena sačuvana gotovo 200 godina. Iznad ulaznih vrata hrama nalazi se mozak nesvakidašnje lepote koji oslikava rođenje presvete Bogorodice. Protojerej koji je sagradio hram u njemu je i sahranjen, a pored nadgrobne ploče nalazi se i spomen ploča svim srpskim vojnicima koji su stradali od 1912. do 1918. godine, u balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu.
Manastir Ljubostinja
Manastir Ljubostinja je od Vrnjačke Banje udaljen 10km, a nalazi se u dolini reke Ljubostinje. Građen je od 13. do 14. veka, kao zadužbina kneginje Milice. Čak sedam srpskih kraljeva je krunisano i ustoličeno u ovom manastiru, što ga čini istorijskim spomenikom kulture. Manastir je ženski, a danas u njemu obitava 50 monahinja.
Ako posetite čuveni manastir Ljubostinja, ne propustite priliku da obiđete grad-tvrđavu Magliča, koja se ubraja u najlepše i najvažnije spomenike srpske srednjovekovne vojne arhitekture. Izgrađena je u 13. veku, a služila je kao bedem odbrane manastira Žiče i Studenice.
Muzej Zamak kulture
Zamak kulture je impresivna arhitektonska građevina, građena u stilu italijansko-poljskih dvoraca, koja je nekad bila letnjikovac generala Jovana Belimarkovića, namesnika kralja Aleksandra Obrenovića. Danas se u ovom zdanju nalazi Zavičajni muzej posvećen arheološkim pronalascima i drugim važnim istorijskim postavkama vezanim za lokalitet Vrnjačke Banje.
Muzej je otvoren svakog radnog dana od 07 do 21h, a subotom od 07 do 14h. Ulaz u muzej se ne naplaćuje.
Most ljubavi
Za čuveni Most ljubavi u Vrnjačkoj Banji malo ko nije čuo, ali u njegovoj pozadini leži tužna priča. Tokom prvog svetskog rata zavolelo se dvoje mladih Vranjaca, učiteljica Nada i oficir Relja. Bila je to ljubav o kojoj su svi pričali. Kada je dobio poziv da se odazove služenju otadžbini, mladi oficir je zakleo učiteljicu da ga čeka. Međutim, nikada se nije vratio – zaljubio se u prelepu Grkinju i ostavio je Nadu. Nada je kopnila i umrla zbog neostvarene ljubavi. Devojke, užasnute njenim primerom, simbolično su počele da kače katance sa ugraviranim imenima na most, a ključeve su bacale u reku, kako bi „vezale“ svoju ljubav.
O ovom predanju Desanka Maksimović je napisala pesmu „Molitva za ljubav“, a običaj je ostao do današnjih dana. Svi zaljubljeni posetioci Vrnjačke Banje ostavljaju svoj katanac na mostu.
Japanski vrt
Japanski vrt se nalazi u samom srcu Vrnjačke Banje, a otvoren je 2011. godine po uzoru na sličan vrt u Beogradu. Uređen je u duhu japanske tradicije, a u njemu se nalaze brojne biljne kulture koje spajaju kulture dva sveta. Možete prošetati stazama vrta do središta u kojem se nalazi jezerce sa kaskadom vodopada. Prizor je nestvarno lep, smirujući i opuštajući.
